Twee abelen in onze tuin
Sinds wij in ons
rijtjeshuis wonen (1969) geniet ik van de twee Grijze Abelen in onze
zijtuin. Zij waren toen nog niet zo groot als nu, en eigenlijk waren het er
drie. Door het kappen van de derde kwam er meer ruimte voor de andere twee. En
toch vond ik het jammer, want de drie bomen groeiden samen op als drie kinderen
in een gezin.
Vanuit onze slaapkamer kijken we rechtstreeks de bomen in. Wij
kunnen observeren wat daar allemaal gebeurt: b oomkruipers zoeken in de schors
naar insecten, mezen onderzoeken het vogelhuisje op bewoonbaarheid en nestelen
daarin,
merelmannetjes maken kabaal om poezen en rivalen te verjagen, kouwen
verzamelen zich op weg naar hun nachtkwartier en duivenstelletjes vrijen en
koeren onder beschermende takken. Soms verschijnt er een vlaamse gaai of een
ekster op zoek naar mereleieren.
Tijdens
de wintermaanden steekt de structuur van de takken prachtig af tegen de grijze
of blauwe hemel. In het voorjaar verschijnen eerst de roze katjes, die in
sommige jaren onze tuin als een tapijt bedekken. Daarna komen de zilvergrijze
blaadjes tevoorschijn die later groen worden, maar aan de onderkant hun
zilvergrijze kleur houden. Het zomerkleed verzorgt ons ook met zuurstof, zuivert
de lucht en dempt het geluid van het verkeer. Daarnaast geeft het ons schaduw
zodat ik het gevoel heb, in het bos te wonen. Het ritselen van de bladeren als
de wind er doorheen gaat, is rustgevend.
Blad dat in het najaar
afgeworpen wordt, belandt op onze composthoop en verandert met behulp van de
pieren in één jaar in geurige, zwarte aarde die we in de tuin goed kunnen
gebruiken.
Er zijn mensen die deze intussen wel 30 meter hoge bomen gevaarlijk vinden en vooral lastig vanwege de vele katjes en het blad dat zij afwerpen. Ook is onze tuin bezaaid met kleine takjes na een stevige wind, want soms moeten de bomen zich ontdoen van alles wat overbodig is. En er is veel opschot rond deze bomen.
Aan de andere kant zorgen de intussen 12 m hoge Abelen ervoor dat onze kelder droog blijft want zij hebben in het groeiseizoen 1000 liter water nodig.
Een eind verderop werden de Abelen gekapt om plaats te maken voor gazon en rododendrons. Toen viel het ons op dat er ineens explosief vanuit het wortelstelsel van onze Abelen kleine boompjes tevoorschijn kwamen. Wij hadden net gelezen dat bomen met elkaar kunnen communiceren. Wij kregen de indruk dat het hier om een reactie op het kappen van de Abelen ging in de zin van: de mensen hebben onze kameraden afgemaakt en dus moeten we gauw voor een nieuw bomengeslacht zorgen. De productie van jonge boompjes is later nooit meer in die mate opgetreden.