In december 1997 klimt de jonge, Amerikaanse milieuactiviste Julia Hill ( bijgenaamd Butterfly) in een 1000 jaar oude Californische reuzenboom (sequoia).

Samen met de milieugroep Earth Now wilde zij daarmee tegen de houtkap door de firma Pacific Lumber van het Headwaterbos ( zo groot als 56 voetbalvelden) protesteren. De erosie die daardoor ontstaan was, veroorzaakte en enorme modderstroom, waardoor vele families hun thuis kwijt raakten. Het protest was gericht op het aan de kaak te stellen van deze houtkap en om de rest van het bos te beschermen.

Op 55 m hoogte maakte zij tussen de takken een primitieve verblijfplaats van 2 bij 3 meter. Zij had zich voorgenomen, om niet eerder naar beneden te komen dan dat zeker zou zijn dat de resterende bomen zouden blijven staan.

Dat duurde 2 jaar!!

Twee jaar heeft zij daar wind, koude en nattigheid weerstaan. Erbij kwamen de pesterijen van de houtkapfirma. B.v. mochten vrienden haar geen eten brengen. Helikopters vlogen dagenlang om de boom heen. Men dreigde de boom toch te kappen.

Wat deed zij daar boven? Met haar mobiele telefoon telefoneerde zij dagelijks 8 uur lang. Zij ontving veel brieven en persmededelingen. Zij klom langs de boom om wat lichaamsbeweging te hebben, schreef brieven en gedichten.

In december 1999 kwam het tot een overeenkomst tussen Earth Now en Pacific Lumber. Voor 50 000 dollar verkocht de firma het bosterrein. Dit geld werd gesticht door de Humboldt University in Californië.

Eén jaar later probeerden illegale houthakkers de boom, die Luna genoemd werd, om te zagen. Ze werden betrapt en opgepakt. Maar de boom was zwaar beschadigd en dreigde bij een volgende orkaan om te vallen.

Mede door de ervaring van een auto-ongeluk besloot zij haar leven ( zij was fotomodel) te veranderen. Zij zocht naar een voor haar zinvolle levenstaak. Op een reis naar het Grizzly Creek Park was zij zeer onder de indruk van de enorme Redwoods, één van de meest opmerkelijke soort bomen op aarde. Deze naaldbomen, ook altijdgroene Mammoetbomen of kustsequoia’s genaamd,  kunnen meer dan 100 meter hoog worden en een stamdoorsnede van meer dan 7 meter bereiken. Men schat dat Redwoods 2 500 jaar oud kunnen worden. Zij groeiden reeds in de tijd van de Dinosauriërs.

In dat bos had Julia een spirituele ervaring. Zij had het gevoel door de bomen geroepen te worden. Daar ontstond de bijzondere relatie tussen haar en de bomen die zij van nu af aan wilde beschermen.

Twee weken later hoorde zij, dat er in de buurt een geweldige kaalslag plaats gevonden had. Honderden van Redwoods sneuvelden door de kettingzagen van de houthakkers. Julia had het gevoel, zelf aan flarden gezaagd te worden. Deze bomen waren 1000 jaar oud en nu het slachtoffer van de materiele hebzucht van mensen.

Weer thuis,verkocht Julia alles zij bezat, behalve enkele persoonlijke dingen en kleren. Zij kocht een rugzak en een tent en reed terug naar Californië zonder te weten wat zij daar eigenlijk zou kunnen doen. Toen zij daar aankwam, was het november, de winter stond voor de deur. Ondanks het wantrouwen van de milieuactivisten beklom Julia een 60 m hoge Redwood en belandde daar op een 1,80 bij 2,50 m brede platvorm, die de activisten van Earth First gebouwd hadden. Zes dagen lang woonde Julia daar samen met twee activisten, die maakten dat zij naar beneden kwamen toen houthakkers begonnen, met bijlen tegen de stam te slaan. Daarnaast kapten zij rondom de bezette boom andere bomen en lieten deze expres in Julia’s richting vallen. Voor haar werd het levensgevaarlijk.

De Houthakkers beschouwden boombezetters als ongedierte, die hun baan in gevaar brachten.

Julia die hun woede begreep, begon met hen te praten en probeerde hen duidelijk te maken dat een veilige baan weinig zin had wanneer een volgende aardverschuiving hun huizen vernielde. Sommige van hen begonnen, anders tegen deze actie aan te kijken.

Er ontstond een conflict tussen Julia en de mensen van Earth First omdat deze vreesden haar niet voldoende met eten te kunnen verzorgen. Maar Julia hield voet bij stuk.

Toen sloeg het weer-fenomeen El Nino toe. Julia had voortdurend met hevige stormen te maken. Van beneden uit werd zij geterroriseerd door Pacific Lumber, die ook ’s nachts de boom met fel licht bestraalde en probeerde, haar uit te hongeren.

Het weer verslechterde. Een windstoot pakte haar en smeet haar 1 m de lucht in. Toen zij zich wanhopig aan de stam van haar boom Luna vastklampte, meende zij haar kalmerende stem te horen. Zij volgde het advies van de boom op, liet de stam los, ontspande haar spieren en boog mee met de storm zoals bomen doen, want wie star en sterk probeert te blijven, zal breken.

Zo overleefde zij El Nino op een hoogte van 60 meter.

Vanaf nu was Julia één met de boom. Na 100 dagen boombezetting werd zij officieel erkend als "Verdediger van de Bossen". Zij werd geëerd en vele mensen kwamen haar opzoeken om haar te ondersteunen. Alle Amerikaanse dag-en weekbladen schreven over haar. Op 5 april 1998 kwam er op CNN een live-discussie via de telefoon met Julia en John Campbell, chef van Pacific Lumber. De sympathie van het brede publiek voor haar groeide.

Op een dag in de lente kwam er onweer. Dat was gevaarlijk, als je op een dergelijk hoge boom zat. De bliksem sloeg tweemaal in, maar Julia bleef ongedeerd.

Langzamerhand werd Julia zo iets als de goede geest van Luna, een geheimzinnig wezen uit de Keltische mythologie. De beesten om haar heen zagen haar intussen als een deel van de boom zelf.

En toch had zij nog niets bereikt. Weliswaar kon Luna door Julia’s engagement niet gekapt worden, maar op een dag, zou zij naar beneden moeten komen, en de boom zou alsnog gekapt worden. De pers was in feite alleen maar geïnteresseerd in deze bijzondere prestatie en het uithoudingsvermogen van Julia.

Toen gebeurde er iets onverwachts. John Campbell meldde zich bij Julia nadat hij maandenlang geweigerd had, met haar te praten. Na enkele ontmoetingen was deze man bereid om een klein terrein rondom Julia’s boom te ontzien. Maar voorlopig was het nog niet zo ver, want eigenlijk begreep Campbell niet echt, waar het eigenlijk om ging.

Op 18 december 1999 werd het contract, waardoor een gebied van 70 meter rondom Luna gespaard bleef, ondertekend. Na 738 dagen verliet Julia haar boom, weemoedig omdat zij een deel van Luna geworden was.

In november 2000 werd Luna door een onbekende persoon met een kettingzaag aangevallen. De daad werd niet afgemaakt, de man niet gevonden. Om het omvallen van Luna bij storm te voorkomen, ontwikkelde men een speciale constructie.

amen met andere wil zij mensen informatie geven, hen opleiden en inspireren