In het jaar 1701 werd in Montreal het zogenaamde Verdrag van de Grote Vrede ondertekend. Dit verdrag zou de conflicten tussen de verschillende indianenstammen en de Canadese overheid beëindigen. Ter bekrachtiging en als symbool werd een Weymouthden (Pinus strobus), White Pine, geplant met de woorden:

Sindsdien worden over de hele wereld vredesbomen geplant, gekoppeld aan geweldloosheidprojecten.

De Weymouthden als Vredesboom is ook in de Indiaanse kunst een belangrijk motief.

In het Europa van de oudheid symboliseerde de olijfboom de vrede. Bij de Romeinen was de olijfboom aan Jupiter gewijd, bij de Grieken aan Athene.

Oppergod Zeus daagt Athene en Poseidon uit om hem geschenken te brengen met als inzet het schiereiland Attica. Poseidon tovert een paard, Athene een olijfboom. Zeus verkiest het geschenk van Athene, het symbool van vrede, en plant de olijfboom in het achterste gedeelte van de Acropolis. Nadat de tempel door Jerez, koning van de Perzen, in brand gestoken was (480 v.C.), ontsproot uit de as van de olijfboom een nieuwe plant, waarvan alle olijfbomen in en rond de stad Athene afstammen. Van daaruit veroverden zij het hele Middellandse Zeegebied.

In de Koran staat de olijfboom beschreven als een gewijde boom. Het licht van de brandende olijfolie was symbool voor het licht van de hemel.

Ook in de Bijbel heeft de olijfboom een belangrijke plek. De duif die door Noach vanuit de Ark uitgezonden werd, keerde terug met een olijfblad in zijn snavel ten teken dat het land droog was gevallen en er weer vrede was tussen God en de mens.

In het derde Bijbelboek, Leviticus, wordt een recept gegeven voor een meeloffer ter ere van Javeh: meel vermengd met olijfolie en wierook.

In de beeldende kunst van de Renaissance komt de relatie tussen de olijfboom en Christus tot uitdrukking in de annunciatie, de verkondiging van de aartsengel Gabriel aan Maria dat zij een kind zal baren. De engel heeft naast een lelie ook vaak een olijftak in de hand.

Gezagdragers van de katholieke kerk hebben de olijfboom, als symbool van de vrede, vaak op hun reizen geplant.

De hier onder afgebeelde boom werd geplant ter gelegenheid van de Sri Chinmoy Oneness Home Peace run in 1991.

Hij is bedoeld als symbool voor het verlangen van de mens naar vrede, zowel innerlijke vrede als ook vrede onderling. Hij werd geplant met de wens, hij moge net zo groeien als de wereldvrede.

In Frankrijk plantte men na de revolutie van 1789 zestigduizend bomen  als symbolen van vrede en vrijheid.

De boom, als symbool van vrede, is ook in Afrika bekend. Bij voorbeeld is in Kameroen de Dracaena (nkeng ou yap sfeguem), de drakenbloedboom, de Vredesboom. Dracaena kennen we in Nederland alleen als kamerplant. Maar in zijn oorsprongland ziet hij er uit als op de afbeelding hieronder.

In Kameroen worden deze bomen door moeders die tweelingen geboren hebben, geschud. Op deze manier worden fouten die de gemeenschap gemaakt heeft, hersteld.

Op andere plaatsen in Afrika, waar geen drakenbloedbomen groeien, symboliseren de bladeren van de palmboom de vrede.