Olijfboom
Omdat ik elke dag gearresteerd kan worden
en mijn huis bezocht kan worden door de politie
om het te onderzoeken en te ‘reinigen’
omdat ik geen papier kan kopen,
zal ik alles wat ik meemaakt
en al mijn geheimen
kerven in de bast van de olijfboom op mijn binnenplaats.
Mijn verhaal zal ik kerven en de hoofdstukken
van mijn tragedie
en mijn zuchten
om mijn akker en om de graven van mijn doden.
Al het bittere dat ik heb moeten slikken
maar dat tienvoudig vergolden zal worden
door het zoete dat nog komt,
zal ik daarin kerven.
Ik zal het nummer erin kerven
van elk perceel land dat van ons geroofd is.
En de ligging van mijn dorp, de grenzen ervan.
En de huizen die opgeblazen zijn.
En mijn bonen die ontworteld zijn
en elke veldbloem die vertrapt is.
En de namen van hen die mijn zenuwen
steeds weer tot het uiterste wisten te spannen,
mijn ademtochten
en de namen van mijn gevangenissen
en wat voor boeien om mijn polsen klemden
en de dossiers van mijn cipiers
en elk scheldwoord dat over mijn hoofd erd uitgestort.
En ik zal kerven: Kafr Qasim, ik ben je niet vergeten.
En ik zal kerven: Deir Yassin, jij leeft nog altijd
in mijn herinnering.
En ik zal kerven: wij hebben nu de climax
van het drama bereikt.
En ik zal kerven
wat de zon mijn vertelt
wat de maan mij toefluistert
wat de doden mij toevertrouwen
bij de bron, waarvan de geliefden vertrokken zijn.
Opdat ik mij herinner alle hoofdstukken
van mijn tragedie,
alle fasen van de rampspoed
gekerfd in de bast van de olijfboom
op de binnenplaats van mijn huis.
TawfiQ Al-Zayad (Palestina)
